Verre reizen maken staat bij velen op de bucketlist. Maar tussen al die waanzinnige ervaringen zit ook altijd wel een moment waarop je wenste om weer even thuis te zijn. Van voedselvergiftiging en kamers vol muggen tot zonnebrand die over de datum is: we vroegen backpackers naar hun leermomentjes op reis en welk product zij voortaan altijd in hun tas doen.
“Net afgestudeerd vertrok ik met drie vriendinnen naar Thailand, klaar voor ons eerste backpack avontuur! Al maanden van te voren waren we begonnen met de voorbereiding en na tientallen checklists waren we er op Schiphol toch echt van overtuigd dat we alles wel mee hadden. Ook op gebied van gezondheid waren we goed voorbereid. Ik was vooraf gevaccineerd tegen DTP, Buiktyfus en Hepatitis A en had een voorraad Malariapillen mee waar ik de drie weken mee door kon komen.”
“We reisden absoluut low budget en sliepen steeds in hostels of kleine hutjes. Zo ook in de tweede week van onze reis, op het eiland Koh Phangan. We zaten na zonsondergang op de veranda van ons huisje toen het me opviel dat er wel heel veel muggen rondvlogen. Mijn vriendin had een flesje DEET meegenomen die we besloten te gebruiken, maar die zat maar halfvol. Halverwege onze reis was het flesje toch echt leeg en gingen we opzoek naar een apotheek of winkeltje waar ze het verkochten. Na lang zoeken vonden we het en haalden gelijk ieder een flesje. Jammer genoeg leek het lang niet zo goed te helpen en werden we op dezelfde avond allemaal nog gestoken. Wat bleek? Er zat maar een paar procent DEET in het goedje, iets waar we pas bij thuiskomst door iemand op werden gewezen. Gelukkig is het goed gegaan en zijn we niet ziek geworden, maar gek van de muggensteken werden we wel. Mijn tip: voldoende DEET meenemen van thuis!”
“Al jarenlang stond de reis op de planning en vorig jaar was het dan eindelijk zo ver. In een paar maanden tijd zou ik het voor mij nog onbekende Zuid-Amerika gaan doorkruisen. Een reis waar het ene na de andere hoogtepunt zich opvolgde, maar daar kwam in Peru heel rap een einde aan toen ik een week lang gevloerd werd door een voedselvergiftiging.”
“Ik was in de hoofdstad Lima en verbleef in een hostel waar ik een groepje leuke reizigers ontmoette. We besloten ’s avonds een hapje te gaan eten in een lokaal tentje waar een van hun al eens was geweest. We hadden aan tafel tussen de locals echt de grootste lol maar eenmaal terug in het hostel was dat snel voorbij. Ik bracht die nacht, samen met nog twee andere slachtoffers, door op het toilet en ben daarna drie dagen mijn bed niet uitgekomen. De eigenaar van het hostel verwees ons naar een lokale huisarts maar die bleek geen woord Engels te verstaan. Een Nederlands stel dat twee dagen later incheckte hoorde van onze situatie en bracht mij en de andere twee zieken een zakje O.R.S. Het gaat uitdroging tegen en zorgde ervoor dat ik sneller herstelde en mijn reis weer kon vervolgen. Ik ga nooit meer zonder op pad!”
“Travel light is mijn motto. Hoe minder spullen ik meesleep, hoe beter. Op mijn 23e trok ik op die manier met een heel bescheiden backpack door het mooie Azië. Alles ging prima, totdat ik na een gezellige avond de deur van mijn accommodatie in Laos opendeed. Het was een primitief maar fijn hutje, op hoge palen half bungelend boven de Mekong. Ik was er die dag aangekomen en wist dat er geen airco aanwezig was. Maar er hing een klamboe boven het bed dus dat leek me geen probleem.”
“Al na een paar tellen dacht ik daar anders over, want er zoemde van alles om mijn hoofd heen. Na een snelle check bleek de klamboe vol gaten te zitten en nee, een nieuw exemplaar was niet voor handen. Dit zou niet mijn laatste ervaring hiermee zijn, want sindsdien ben ik op mijn reizen regelmatig kapotte klamboes of kamers helemaal zonder klamboes tegengekomen op plekken waar je ze toch echt wel nodig hebt. Daarom gaat er nu altijd eentje mee in mijn backpack. En met zo’n handige lichtgewicht reisklamboe hoef ik daar niet eens veel ruimte voor vrij te maken.”
“Begin vorig jaar vertrok ik samen met mijn vriendin op onze lang gedroomde wereldreis. We bezochten onder andere Nieuw-Zeeland, Australië, Azië en eindigden in Zuid-Afrika. Als je een jaar lang weggaat dan moet je keuzes maken wat je wel en niet meeneemt. Relatief zware items zoals zeep, shampoo en zonnebrandcrème kochten we steeds in een klein flesje om niet onnodig te hoeven sjouwen, die dingen kan je toch overal wel kopen. Dat bleek ook zeker waar te zijn en in Bangkok, net voor vertrek naar onze laatste bestemming Zuid-Afrika, kochten we een nieuw voorraadje. In Azië is alles een stuk goedkoper, dus we dachten slim geld te besparen. Dat bleek een domme zet.”
“Eenmaal in Kaapstad besloten we de Tafelberg te beklimmen en goed voorbereid gingen we op pad. Het was bloedheet en we smeerden ons goed in met factor 30. Na een fantastische beklimming ontdekten we in het hotel dat we allebei een stuk roder waren dan verwacht. Héél veel roder zelfs. Door de pijnlijke huid op onze schouders en benen hebben we die nacht amper kunnen slapen. Het bleef voor ons een raadsel hoe dit had kunnen gebeuren. We hadden ons toch meerdere malen goed ingesmeerd? Toen mijn vriendin de fles er nog eens bij pakte, ontdekte ze dat de zonnebrandcrème een THT datum had van ruim twee jaar geleden. Rechtstreeks de prullenbak in dus en gauw naar de plaatselijke drogist om een nieuwe verpakking te halen. Of het nu bij een stalletje langs de weg of in een grote apotheek is: wij checken voortaan altijd de datum!”
Geen reacties gevonden.